Proefschrift 'Endoscopy in the upper gastrointestinal tract; new devices and existing techniques'

Door: W.F.W. Kappelle

Promotiedatum: 27 maart 2018

Samenvatting

In deel 1 hebben we naar endoscopische ultrasonografie gekeken (EUS). De beeldkwaliteit EUS is sterk verbeterd over de afgelopen jaren, echter de klinische meerwaarde hiervan is soms dubieus. Wij hebben in een groep patiënten met Multiple Endocrine Neoplasia Type 1 (MEN1) gevonden dat kleine tumoren in de alvleesklier zeer langzaam groeien en dat een CT/MRI iedere 2-3 jaar waarschijnlijk vaak afdoende informatie geeft. Middels EUS is het mogelijk om individuele zenuwen in de bovenbuik te visualiseren en te beschadigen. Wij toonden aan de geïnjecteerde alcohol zich in stoffelijke overschotten echter ver buiten deze zenuwen verspreidt. De meerwaarde van het visualiseren is derhalve waarschijnlijk gering. Verder hebben wij gekeken naar dunne naald aspiratie tijdens EUS, waarbij cellen uit een tumor opgezogen worden. Het directe evalueren van deze cellen bleek in een lotingsstudie niet zinvol. Het toevoegen van een extra verwerking techniek om extra kleuringen op dit materiaal te kunnen doen verbeterde in een andere studie de diagnostische opbrengst niet.

In deel 2 is gekeken naar verschillende therapeutische endoscopische ingrepen. In een haalbaarheidsstudie bleek een nieuwe clip geschikt voor het verwijderen van dieper gelegen zwellingen in maag en dunne darm. In een lotingsstudie in patiënten met een vernauwde naad na operatieve slokdarmverwijdering zagen wij geen verschil in aantal oprekkingen wanneer eerst een buisje (stent) werd geplaatst ter hoogte van de vernauwing, ten opzichte van alleen maar oprekkingen. Daarna hebben wij een nieuwe oprekkingballon getest bij patiënten met achalasie, waarbij de onderste slokdarm kringspier (LES) niet ontspant. Deze oprekkingen bleken technisch mogelijk en veilig. Tevens bleek de gemeten elasticiteit van de LES voorspellend te zijn voor klinisch succes. In een lotingsstudie bleek voedingssonde plaatsing middels endoscopische en elektromagnetische begeleiding even vaak succesvol maar laatstgenoemde was goedkoper. Tenslotte hebben wij gekeken naar het effect van electrische stimulatie van de LES bij refluxziekte. De techniek verlaagt de zuur terugstroom, maar zijn plaats in de behandeling van zuurremming resistente refluxziekte moet nog bepaald worden.